yıllardır o lağım çukuru dediğiniz forum köşelerinde, birbirinize "hayatın anlamı ne", "kız bana baktı mı" gibi zeka geriliği belirtisi olan sorular sorup duruyorsunuz.
körler sağırlar birbirini ağırlar misali, kendi cehaletinizde boğuluyorsunuz.
benim yokluğumda zeka seviyesi o kadar düşmüş ki, yer çekimi bile utanmış amına çakim.
bugün, o paslanmış, kireç tutmuş nöronlarınıza biraz yüksek voltaj vermeye karar verdim.
bunu size acıdığım için değil, o çıkardığınız "cahil cızırtısı" kafamı şişirdiği için yapıyorum.
bir nevi gürültü kirliliğini engellemek için, kaynağı kurutmaya geldim.
ama uyarayım...
ben google değilim.
bana "nasıl yapılır" sorusuyla gelmeyin.
google size "bilgi" verir, ben ise size o bilgiyi kullanacak "taşşağı" veririm.
tabii eğer o kapasiteniz varsa.
sorgu odası kuralları:
3. sayfa dramalarınızı kapıda bırakın: "sevgilim beni aldattı", "param yok", "depresyondayım"... bunlar sizin sorununuz değil, bunlar sizin sonucunuz. neden sonuç ilişkisi kuramayan amipler gibi bana sonucunuzla gelmeyin, "neden bu kadar eziğim" diye kök sebep sorun.
teselli bekleyen siktirsin gitsin: burası rehabilitasyon merkezi değil. yaralarınızı sarmam, tuz basarım. çünkü iyileşme acıyla başlar. "bana umut ver abi" dersen, seni o umutla boğarım. gerçekler soğuktur ve ben buz dağıyım.
zekamla dalga geçmeyin: bana sıradan, cevabı zaten içinde olan ahmakça sorular sormayın. sorduğunuz soru, sizin zeka seviyenizin aynasıdır. aynaya bakınca kusmak istemiyorsanız, klavyeye dokunmadan önce iki kere düşünün.
şimdi...
o titrek parmaklarınızla ne yazacağınızı çok merak ediyorum.
bakalım evrim sürecinde bir arpa boyu yol kat edebilmiş misiniz, yoksa hala mağara duvarına resim çizen o ilkel sürünün parçası mısınız?
hodri meydan.
kürsü benim, utanç sizin.
they call me alpha...
soruları alayım, tabii soracak yüzünüz varsa. unbelievable my7...