siz altın vuruşu "acı çekmek" sanıyorsunuz...
aşk acısı, parasızlık, başarısızlık... bunlar sadece tetikleyici.
asıl olay, o acının zirve yaptığı an verdiğin karardır.
o gece, yatağında cenin pozisyonunda titrerken, içindeki o "sevilmek isteyen", o "onay bekleyen", o "anne beni kurtar" diyen zayıf karakterle göz göze geldin.
ve anladın ki; o yaşadığı sürece sen asla erkek olamayacaksın.
işte altın vuruş; o zayıf benliğinin boğazına sarılıp, gözlerinin içine bakarak onu öldürdüğün andır.
çığlıklarını duymadın mı?
"yapma, değişme, böyle iyiyiz" diye yalvardı sana.
ama sen sıktın boğazını.
sabah uyandığında aynada gördüğün o "soğuk" ifade, bir katilin ifadesidir.
kendi geçmişini öldüren bir katil.
artık üzülmemenin, artık etkilenmemenin sebebi bu.
içerde üzülecek kimse kalmadı.
hepsini o gece gömdün.
bu bir travma değil, bu bir temizlikti.