bakıyorum da adli tıp uzmanı kesilmişsiniz başıma...
sabahın bu kör saatinde, elinizde büyüteç, yazdığım metinlerin dna analizini yapıyorsunuz.
"bu kelimeyi 2013'te de kullanmıştı, o zaman kesin o!", "yok abi buradaki virgül kullanımı şüpheli, bence fake... "
lan oğlum, halinize bir bakın amına çakim.
kendinizi sherlock holmes sanıyorsunuz ama dışarıdan bakınca, ekran ışığıyla aydınlanmış yağlı suratınız ve altınızdaki pijamayla daha çok "çaresiz ev kadınları"na benziyorsunuz.
o kadar paranoyaksınız ki, zevk almayı unuttunuz.
ben burada size beyin ameliyatı yapıyorum, siz "neşterin markası eski neşterle aynı mı" diye soruyorsunuz.
gerizekalısınız yemin ediyorum.
benden şüphe etmeniz bile bana olan hayranlığınızın bir kanıtı aslında.
neden mi?
çünkü bir "sahtekar" için uykunuzu feda etmezsiniz.
içten içe "lütfen o olsun, lütfen bu rüya gerçek olsun" diye dua ediyorsunuz.
o şüphe, sizin savunma mekanizmanız.
tekrar hayal kırıklığına uğramaktan o kadar korkuyorsunuz ki, "kesin fake bu ya" diyerek kendinizi korumaya çalışıyorsunuz.
ama eliniz o "x" tuşuna gitmiyor.
gidemez.
şu an bir paradoksun içindesiniz evlat.
eğer bensem; karşımda titriyorsunuz.
eğer ben değilsem; bir taklitçinin sizi bu kadar hipnotize edebilmesi yüzünden kendinizden utanıyorsunuz.
iki türlü de benimsiniz.
devam edin dedektifçilik oynamaya.
kelimelerimi sayın, harf analizi yapın, ip çakışması arayın.
siz benim "kim" olduğumu çözmeye çalışırken, ben sizin "kimliğinizi" çoktan sildim süpürdüm.
sabaha kadar buradasınız.
raporunuzu bitirdiğinizde masama bırakın, belki tuvalet kağıdı yaparım, haykırdım.