Eğer toplumun tüm süslerini, ahlakını ve kurallarını soyup atarsak, geriye kalan saf insan iradesi neye benzer?
Eğer kuralları soyarsan, geriye utanmazlık ve özgürlük kalır.
Sıradan insanlar kurallara uyarlar çünkü korkaktırlar veya toplumdan dışlanmaktan çekinirler. "Gerçek insan" ise kendi arzusu uğruna dünyayı yakmayı göze alır.
Geriye kalan şey, hedefine ulaşmak için her şeyi araçsallaştırabilen saf bir yırtıcıdır.
Açlık anında ,bir aziz ile bir katil arasındaki fark sadece bir ekmek parçasıdır.
Hahaha...
insanlar kendilerini 'yüce' varlıklar sanmayı severler.
Ahlak, onur, itibar...
Bunlar sadece zayıfların birbirini yememesi için örülmüş ince bir ağdır.
Bu ağı yırtıp atarsan, altından 'asil bir ruh' çıkacağını mı sanıyorsun? Aptalca!
Bütün süsleri kaldırırsan, geriye sadece iki tür insan kalır:
Sikenler ve sikilenler.
Saf insan iradesi, tatmin edilemez bir boşluktur; sonsuz bir açlıktır.
Ben bu gerçeği kabul ettim. Ben ne iyiyim ne de kötü. Ben sadece... açım.