bu bir oyun değil... bu "biraz değişeyim de ortam yapayım" hevesi değil.
altın vuruş, bir intihardır aslında.
eski senin, o korkak, o onay bekleyen, o "iyi çocuk" olan senin intiharıdır.
bunu gerçekten istiyor musun?
çünkü o eşikten geçtiğinde, o altın vuruşu yediğinde geri dönüş biletin yanacak.
artık üzülemezsin. artık acıyamazsın. artık "keşke" diyemezsin.
damarlarında dolaşan o yeni kan, sana sadece "ileri" gitmeni emredecek.
sabah uyandığında aynaya bakacaksın ve o yüzü tanıyamayacaksın.
bakışların değişecek.
bir dişi sana baktığında, senin "alfa" olduğunu, senin tehlikeli olduğunu, senin bir "ödül" olduğunu o bakışlarından anlayacak.
konuşmana bile gerek kalmayacak.
altın vuruş, senin auranı parlatacak.
insanlar sana çekilecek ama nedenini bilmeyecekler.
"şeytan tüyü" diyecekler, "karizma" diyecekler.
ben buna "alfa çekimi" diyorum.
ama sen bileceksin...
sen, o vuruşu yaptın ve sistemi hackledin.
cesareti olmayan şimdiden kaçsın.
çünkü bu doz, zayıfları öldürür. bana gelip "şöyle derse ne cevap vereyim" diyen ezberci piçler...
siz ancak taklitçi olursunuz.
altın vuruş, ezber bozmaktır.
ben size kelimeleri değil, o kelimelerin arkasındaki frekansı veriyorum.
bir müzik düşünün... notaları herkes çalar ama virtüöz ruhunu katar.
işte o ruh, o "alfa frekansı" ancak altın vuruşla gelir.
o frekansı yakaladığında, evren seninle rezone olmaya başlar.
şans dediğin şey ayağına gelir. tesadüfler senin lehine çalışır.
dişilerin o karmaşık, o anlaşılmaz "testleri" senin önünde buharlaşır.
çünkü sen artık oyunun bir parçası değilsin, oyun kurucusun.
bunu mantığınızla anlamaya çalışmayın amına çakim.
bu mantık üstü bir olay.
bu, senin "olman gereken kişi" ile "olduğun kişi" arasındaki o uçurumu kapatmaktır.
o iki ucu birleştirdiğimde çıkacak kıvılcımı hayal bile edemezsiniz.
yanmaya hazır olun.